Διακοπή κύησης

έκτρωση είναι η διακοπή μιας αδιατάρακτης ενδομητρίου κυήσεως ενός ή περισσοτέρων εμβρύων, που διενεργείται σε πρώιμη ηλικία κυήσεως (< 24 εβδ.) και οδηγεί σε αφαίρεση του εμβρύουαπό τη μήτρα, με συνέπεια τον θάνατο του κυήματος. Η άμβλωση προκαλείται τεχνητά με χημικές, χειρουργικές ή άλλες μεθόδους. Το διεθνές όριο των 24 εβδομάδων καθορίστηκε με βάση την ελάχιστη ηλικία κυήσεως, που επιτρέπει σε ένα έμβρυο που θα γεννηθεί να είναι βιώσιμο (Σημειώνεται ότι η διάπλαση της καρδιάς ολοκληρώνεται την 23η εβδομάδα).

Το δίλημμα είναι μεγάλο, οι συγκρούσεις πολλές και οι απορίες 

ακόμα περισσότερες. Γι’ αυτό οποιαδήποτε γυναίκα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια εγκυμοσύνη «εκτός πλάνου» είναι αναγκαίο να γνωρίζει τουλάχιστον τα βασικά. 

Το γράμμα του νόμου

Η ελληνική νομοθεσία επιτρέπει να γίνεται έκτρωση «από επιλογή» μέχρι τη 12η εβδομάδα της κύησης. Για οποιοδήποτε λόγο μια γυναίκα επιθυμεί να υποβληθεί στη διαδικασία μπορεί να το κάνει μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα. Από τη 12η εβδομάδα μέχρι την 24η μπορεί να γίνει διακοπή μόνο όταν συντρέχει σοβαρός λόγος υγείας, είτε της μητέρας είτε του παιδιού (π.χ. βρεθεί στον προγεννητικό έλεγχο ότι το έμβρυο έχει μια σοβαρή πάθηση, η οποία μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην επιβίωση ή στην ανάπτυξή του). Η διακοπή της κύησης για λόγους υγείας δεν επιβάλλεται. Η γυναίκα ενημερώνεται από τον γιατρό της ή από μια ομάδα γιατρών (αν το πρόβλημα άπτεται και άλλων ειδικοτήτων) για τους ενδεχόμενους κινδύνους και επιλέγει η ίδια ή το ζευγάρι από κοινού αν τελικά υποβληθεί στη διαδικασία.

Η προετοιμασία 

Σε περίπτωση που η διακοπή γίνεται από επιλογή, πρέπει καταρχήν να διαπιστωθεί, με υπερηχογράφημα κατά την 6η-7η εβδομάδα, ότι πρόκειται για ενδομήτρια εγκυμοσύνη. Η καθυστέρηση της περιόδου και ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης από μόνα τους δεν μπορούν να αποκλείσουν το ενδεχόμενο εξωμήτριας κύησης, η οποία αν δεν γίνει αντιληπτή μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές. Εφόσον επιβεβαιωθεί η ενδομήτρια κύηση και δρομολογηθεί η διαδικασία για τη διακοπή της γίνεται και προεγχειρητικός έλεγχος (καρδιογράφημα, ακτινογραφία θώρακα, γενικές εξετάσεις αίματος και ούρων κ.λπ.). Σε αντίθεση με κλινικές του εξωτερικού, οι ελληνικές δεν παρέχουν στις γυναίκες συμβουλευτική ή ψυχολογική υποστήριξη, τουλάχιστον όχι συστηματικά. Ωστόσο, συνήθως υπάρχουν ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί οι οποίοι παρεμβαίνουν σε «δύσκολες» περιπτώσεις.

Η διακοπή της κύησης μπορεί να γίνει είτε χειρουργικά είτε φαρμακευτικά.

Η επόμενη μέρα

Αν πρόκειται για μικρή κύηση, η γυναίκα μπορεί να φύγει από την κλινική αυθημερόν, ενώ αν πρόκειται για μεγαλύτερη του 2ου τριμήνου, είναι σκόπιμο να παραμείνει για ένα 24ωρο. Όταν η διακοπή γίνεται με απόξεση, η γυναίκα παρουσιάζει μικρή ροή αίματος για κάποιες μέρες, χωρίς ιδιαίτερο πόνο. Όταν η διακοπή γίνεται με φάρμακα, παρουσιάζεται αιμορραγία για κάποιες μέρες (σαν αυξημένη έμμηνος ρήση) και ήπιος πόνος στο υπογάστριο (χαμηλά στην κοιλιά) στην περίπτωση του 1ου τριμήνου, ο οποίος είναι εντονότερος στην περίπτωση του 2ου. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται αποχή από το σεξ 

για δύο εβδομάδες.

Ψυχολογικές επιπτώσεις

Η ψυχολογική κατάσταση των γυναικών που υποβάλλονται σε έκτρωση δεν μένει αλώβητη. Τα συμπτώματα που ενδεχομένως εμφανιστούν συνήθως παρατηρούνται στους αμέσως επόμενους μήνες αλλά υπάρχουν και κάποιες σπανιότερες περιπτώσεις, που παρουσιάζονται πολλούς μήνες αργότερα, λόγω της αναβίωσης του γεγονότος. 

Ο βαθμός στον οποίο επηρεάζεται η ψυχολογία των γυναικών εξαρτάται από διάφορους παράγοντες:

• Αν η έκτρωση είναι επιθυμητή ή όχι, αν δηλαδή η απόφαση είναι προσωπική ή η γυναίκα οδηγήθηκε σε αυτήν υπό την πίεση κοινωνικών, οικογενειακών, οικονομικών ή άλλων παραγόντων.

• Αν η γυναίκα είναι ανήλικη ή ενήλικη, παντρεμένη ή όχι, έχει ή όχι ήδη παιδιά, βρίσκεται σε μια σοβαρή σχέση που οδεύει προς το γάμο ή μια σύντομη γνωριμία κ.λπ.